Pogingen iets van het leven te maken: Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83¼ jaar by Hendrik Groen

My rating: 3 of 5 stars

Na zoveel gehoord te hebben over dit boek besloot ik zelf maar eens een poging te wagen iets van mijn leven te wagen door hem te lezen. Dit boek is in dagboekvorm geschreven en dat leest best lekker weg. Het hele boek leest als een kabbelend beekje door. Bij vlagen is het grappig en gevat, er is een lach en een traan. Maar kon het mij ook bekoren?

Het geheime dagboek van Hendrik Groen geeft ons een kijkje in het dagelijks leven van de hoogbejaarde Hendrik (ook wel Henk). Hij is niet meer zo goed ter been en leeft in een verzorgingstehuis. Zijn vriendenkring bestaat uit Evert, een bewoner van een aanleunwoning, die nog wel een glaasje lust. Grietje, een vrouw die met dementie te maken krijgt en hier bijzonder positief mee om weet te gaan. Eefje, een slimme vrouw waar Hendrik stiekem een oogje op heeft en nog een stel anderen die samen een clubje oprichten om dingen te ondernemen buiten de standaard activiteiten van het verzorgingstehuis om. Dit groepje noemen ze de “Oud-maar-niet-dood”-club.

Het reilen en zeilen van het leven van een hoogbejaard iemand bestaat vooral uit het voorkomen van meer kwalen, al is dit uiteindelijk natuurlijk een onmogelijkheid. Het boek leunt erg op herkenbaarheid van situaties en geeft een goed kijkje in het leven van iemand op leeftijd. Toch las ik veel stukken uit het dagboek maar een beetje met halve aandacht, merkte ik. Je miste niet zo veel, omdat er simpelweg in het boek ook niet superveel gebeurd. Misschien kom het door de dagboek stijl, waardoor elke dag ook een beetje als een column aanvoelde, vooral degene met maatschappijkritische elementen.

Overall had ik meer verwacht van dit boek, vooral omdat veel mensen er zo vol lof of waren en zeiden dat ze tranen met tuiten hadden gelachen erom. Ik heb wel gelachen en ook de tragische stukjes grepen me aan, vooral het stuk over Hendrik zijn vrouw die in een inrichting zat, omdat ze manisch depressief was. Dat kwam wel even hard binnen, omdat mijn vriendin deze ziekte ook heeft. Toch kabbelt het verhaal maar een beetje voort en gebeurt er lang niet zo veel als dat ik gewend ben van de meeste boeken die ik lees. Het is vermakelijke kost en het verhaal moet het vooral van de herkenbaarheid hebben, dus wat dat betreft is het wel een aanrader, ik kom alleen voor mezelf niet hoger uit dan drie sterren.

Beoordeling:

Cover art: 🌟🌟
Papiergeur: 🌟🌟🌟🌟
Print/lettering: 🌟🌟🌟🌟
Originality: 🌟🌟🌟
Plot: 🌟🌟🌟

Overall: 🌟🌟🌟

Happy reading!

-Jeffrey

View all my reviews